«Εμείς οι 41 εργαζόμενοι της ΕΠΑΝΑ Α.Ε. (Ανακύκλωση) στο Ηράκλειο, απευθύνουμε στους εργαζόμενους του Ηρακλείου, σε όλο τον ηρακλειώτικο λαό, κάλεσμα να ακούσει τη φωνή μας. Είμαστε εμείς, Έλληνες και μετανάστες που δουλεύουμε όλη μέρα μέσα στα σκουπίδια, μέσα στις αρρώστιες και τις βρομιές, με πραγματικό κίνδυνο για τη ζωή μας και τις οικογένειές μας. Είμαστε εμείς που δουλεύουμε με πολύ εντατικούς ρυθμούς εργασίας, σε συνθήκες πίεσης και τρομοκρατίας. Είμαστε εμείς, οι εργάτες, που τώρα η εργοδοσία μάς ζητάει να ζήσουμε με 400-500€, μειώνοντας τους μισθούς μας κατά 22%, είμαστε εμείς που συμπαραστεκόμαστε και ζητάμε να γυρίσουν πίσω οι 3 συνάδελφοί μας που απολύθηκαν. Δεχόμαστε την ίδια επίθεση που δέχονται όλοι οι εργαζόμενοι, είμαστε θύματα της αντεργατικής νομοθεσίας που κλέβει τον ιδρώτα μας για να πλουτίζουν μια χούφτα εργοδότες!

»Έφτασε ο καιρός να πούμε: φτάνει πια! Ως εδώ, δούλοι δεν είμαστε και ούτε θα γίνουμε! »

απόσπασμα από κείμενο των απεργών

Εδώ και δύο μήνες (σ.σ. σχεδόν τρεις μήνες τώρα πια) οι εργαζόμενοι της ΕΠΑΝΑ Α.Ε , συμφερόντων Μπόμπολα*, απεργούν δυναμικά ενάντια στις περικοπές των μισθών τους, και στις απολύσεις τριών συναδέλφων τους. Πολλές ήταν και είναι οι προσπάθειες της εργοδοσίας να σπάσει η απεργία. Είτε γελοίες προτάσεις να μειωθούν οι περικοπές από 22% σε 20% του μισθού, είτε με εξώδικα, είτε με ψέματα πως η μη απορρόφηση των ανακυκλώσιμων υλικών θα προκαλέσει προβλήματα που έχουν να κάνουν με τη δημόσια υγεία.

Μέσα σε μια εποχή τρομοκρατίας, όπου η επίθεση του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου οξύνεται, επιχειρώντας εντονότερα την υποτίμηση της εργασίας και της ζωής των «από κάτω», κομμάτια της κοινωνίας αντιστέκονται και βάζουν αναχώματα. Απέναντι στη θλίψη, την παραίτηση και τις αυτοκτονίες, οι εργατικοί-κοινωνικοί αγώνες και οι απεργίες που διεξάγονται στέλνουν τα πιο ελπιδοφόρα μηνύματα. Σε μια περίοδο όπου πολλοί εναποθέτουν τις ελπίδες τους στους εκλογικούς θιάσους, κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν να αγωνιστούν για μια αξιοπρεπή ζωή και να «σηκώσουν το κεφάλι», κοιτώντας κατάματα τον εχθρό, τους εκμεταλλευτές των ζωών μας, τους μεγαλοκαρχαρίες και τα τσιράκια τους.

Ο κοινός αγώνας ντόπιων και μεταναστών που διεξάγεται στην ΕΠΑΝΑ Α.Ε (10 διαφορετικές εθνικότητες) για την υπεράσπιση των κοινών συμφερόντων τους, καταρρίπτει τους διαχωρισμούς που επιβάλλουν τα αφεντικά για να διασπάσουν την ενότητα των εργαζομένων. Καταδεικνύει πως αυτοί που μας κλέβουν τις δουλειές και τη ζωή δεν είναι άλλοι από τα ντόπια και ξένα αφεντικά και τους λακέδες τους.

Η απεργία στην ανακύκλωση αφορά όλους όσους ζητούν μια ζωή με αξιοπρέπεια, όσους επιθυμούν να ζήσουν σε μια κοινωνία βιώσιμη, χωρίς επίπλαστους διαχωρισμούς, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, με ισότητα και ελευθερία. Είναι σημαντικό να σταθούμε αλληλέγγυοι στους απεργούς και υλικά και ηθικά, γιατί ο αγώνας τους είναι αγώνας όλων των καταπιεσμένων.

Από τη Χαλυβουργία Ελλάδος (7 μήνες απεργία διαρκείας) και το κίνημα ενάντια στα διόδια, μέχρι την επιτυχημένη απεργία της ΑΡΙΑΔΝΗ ΑΕΒΕ, τις ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις και τις δράσεις ενάντια στα χαράτσια, τους αγώνες ενάντια στις εταιρίες χρυσού στη Χαλκιδική και τις ανεμογεννήτριες στην Κρήτη, τις κοινωνικές και συλλογικές κουζίνες και τα κοινωνικά ιατρεία, ένας νέος κόσμος γεννιέται. Ένας κόσμος που προτάσσει τη συλλογική δράση, που αντιτίθεται στη διαμεσολάβηση και παίρνει την κατάσταση στα χέρια του. Οργανώνεται από «τα κάτω» χωρίς να ελπίζει σε σωτήρες. Αγωνίζεται χωρίς να αναρωτιέται αν θα νικήσει. Αρνείται να υπομένει παθητικά και δρα εδώ και τώρα!

Ας γυρίσουμε την πλάτη στους εκβιασμούς που διαποτίζουν όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής. Από τις θυσίες που πρέπει να κάνουμε στη δουλειά μας για να σωθεί το αφεντικό, μέχρι τις θυσίες που μας ζητάνε να κάνουμε για τη σωτηρία του έθνους. Ας αντιληφθούμε πως κάθε μας συμβιβασμός (τώρα ειδικά), συναινεί στο τσάκισμα του τώρα και του μέλλοντός μας. Η δεδομένη κοινωνική οργάνωση δεν είναι η μόνη δυνατή. Η ψήφος μας δίνει συγχωροχάρτι στο έγκλημα που συντελείται. Ας κοιτάξουμε καλά γύρω μας, να δούμε πως ένας νέος κόσμος, ισότητας και αλληλεγγύης, πατά στα χαλάσματα του παλιού και ήδη δημιουργείται.

Από όλους και όλες εξαρτάται αν το χθες θα επαναλαμβάνεται, ή θα αποτελέσει αντικείμενο αρχαιολογικής έρευνας.

Αλληλεγγύη στους απεργούς στην ανακύκλωση Ηρακλείου – Αλληλεγγύη σε κάθε αγωνιζόμενο, αξιοπρεπή άνθρωπο

Αυτοοργάνωση παντού ! Όλα μας ανήκουν. Κανένας πόλεμος μεταξύ λαών, καμιά ειρήνη μεταξύ τάξεων.

Δεν θέλουμε ένα κομμάτι ψωμί, θέλουμε όλο το ρημάδι το φουρνάρικο. Καμιά ειρήνη με αφεντικά, μέχρι την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς. Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών μέχρι την κοινωνική απελευθέρωση.

Κατάληψη Rosa Nera
Ιούνιος 2012

  • Ο Μπόμπολας έχει αναλάβει τη διαχείριση των απορριμμάτων σε όλη την Ελλάδα, ήταν ο ίδιος που αιματοκύλισε την Κερατέα, όταν οι κάτοικοι αντιδρούσαν στη κατασκευή Χ.Υ.Τ.Α.

Trả lời

Email của bạn sẽ không được hiển thị công khai. Các trường bắt buộc được đánh dấu *